Liczba 1, krok pierwszy – indywidualizm, niezależność.
Osoba lubiąca odróżniać się od innych ludzi uznająca swoją indywidualizm jako coś wyjątkowego. Jednostka społeczna której celem jest umiejętność samodzielnego bytowania i odejścia z zależności w niezależność. Kiedy człowiek staje się niezależny, staje się świadomy swojego potencjału do dalszego rozwoju jako jednostki – do tworzenia i pionierstwa podczas pracy w pojedynkę, do kierowania i zarządzania pracą z innymi ludźmi.
Liczba 2, krok drugi – relacyjność, współpraca.
Niezależność jest ważna, lecz ma swoje ograniczenia. Ważnym jest aby być znaczącą częścią grupy – choćby małej, takiej jak rodzina lub przyjaciele, bądź też większej, w biznesie czy społeczeństwie. Osoba musi być zdolna do adaptacyjnego uczenia się wraz z okazywaniem szacunku dla innych osób. Znaczenie relacji z innymi oraz ciągła harmonijna współpraca w grupie.
Liczba 3, krok trzeci – wyrażanie, radość życia.
Człowiek musi odkrywać, zarówno jako jednostka, jak i jako grupa – przynależność do małej lub większej grupy ludzi. I mieć chęci do wyrażania swojej ekspresji artystycznej, pisania, malowania, rzeźbienia, śpiewu lub dowolnego innego sposobu wyrażania wewnętrznych myśli i emocji – oraz – wyrażania uczuć wobec innych tj. przyjaźni, przywiązania, miłości. Radość życia można wyrazić po przez optymizm lub nakierowany entuzjazm. Może być to również “czystość” czy nawet naiwność. To chyba najprzyjemniejsza lekcja ze wszystkich liczb.
Liczba 4, krok czwarty – ograniczenia i zamówienia.
Życie nie zawsze stwarza okazję do śmiania się i przeżywania radości. Często wydaje się ekspansywne lub nie do zniesienia. To tylko taka gra. Jednostka jako człowiek jest zobowiązany do przeżywania swoich ograniczeń. Każdy z nas ma ograniczenia – ograniczenia przedstawiane przez środowisko, przez naszego ciała fizyczne, lub ograniczenia z punktu widzenia indywidualnego postrzegania życia i rzeczywistości. Nie należy walczyć z tymi ograniczeniami, a wręcz przeciwnie – należy nauczyć się z nimi żyć, akceptować własne ograniczenia i żyć sensownie nie z powodu istnienia ograniczeń, lecz z powodu samych ograniczeń. To trudne do zrozumienia. Indywidualiści którzy zatrzymali się na pierwszym kroku mogą mieć z tym spore problemy aby przezwyciężyć w sobie dalsze chęci do współpracy, wyrażania siebie i postrzegania radości. Musimy w tej lekcji być przygotowani do działania dla innych wbrew swoim ograniczeniom.
Liczba 5, krok piąty – konstrukcyjna wolność.
Zawsze jest czas na ekspansję, czy radzenie sobie ze zmianami – nieoczekiwanymi wydarzeniami. W piątek lekcji powinniśmy postrzegać siebie jako człowieka z mnóstwem talentów ukrytych lub tych już nam poznanych rozpraszających się w każdym kierunku. Możliwościami jakie daje nam życie i to że możemy osiągnąć wszystko. Dzięki wolności, która daje tę obfitość talentów i różnych możliwości, życie może być ekscytujące. Ale jak już zauważyliście każdy krok dalej jest coraz trudniejszy. Człowiek, Wy jako jednostki musicie nauczyć się konstruktywnego używania swojej wolności. Nie możecie marność swoich bieżących możliwości, nie możecie zagubić się na wyłącznych fizycznych pragnieniach – jedzeniu, seksie, alkoholu czy narkotykach. To nie może Was rozpraszać i prowadzić do ograniczenia potencjału – kończąc na frustracji z siebie, z innych czy nawet życia. Musicie stworzyć sensowne życie po przez produktywne używanie wolności i czerpanie z niej jak najlepszych bodźców.
Liczba 6, krok szósty – odpowiedzialność i miłość.
Musicie nauczyć się dawać piękno miłości i harmonii, współczucia i zrozumienia, ochrony i równowagi. Z tej lekcji – oczywiście na tę chwile bardzo skróconej w opisie należy wyciągnąć rozważania na temat odpowiedzialności. Jednostka może być odpowiedzialna za coś więcej niż to co wydaje jej się udziałem, słusznie bądź nie. W odpowiedzialności należy przyjąć pewną postawę względem innych osób, aby miały pewność w potrzebie i mogły zaufać nam samym. Będzie to np umiejętność utrzymania rodziny razem, harmonizowanie i dostosowywanie się w trudnych sytuacjach bądź relacjach z innymi. Ograniczenia mogą napływać z różnych kierunków, od rodziny, przyjaciół, nawet najbliższej społeczności. To lekcja która ma za zadanie nauczyć przezwyciężać te ograniczenia kosztem większej odpowiedzialności, lepszego wyrażania siebie i innych. Nie powinno zwracać się uwagi na to czy to co ofiarujemy innym, miłość, uczucia koniecznie ma do nas wrócić. Należy “wygrzewać się” w chwale w postaci cichej nagrody odczuwanej wewnątrz nas samych.
Liczba 7, krok siódmy – analiza i głębsze rozumienie.
Jest czas na introspekcję, czas na poddanie wszystkiego, co zna jednostka analizie psychicznej, tak aby w końcu dana osoba posiadła dużo wiedzy i zrozumienia. W tym celu wykorzystywana jest duchowa świadomość – głębsze wniknięcie w siebie i konstruktywna analiza bez ogródek. Gromadzony materiał przybliża nas do nieuniknionego. Lecz tylko w ten sposób wprowadzimy siebie na odpowiednie tory. Dobrym sposobem jest nauka i medytacja, czas poznania siebie w głębszy sposób. Należy umieć spędzać czas w samotności, nauczyć się być samemu i nie czuć się odizolowanym. Często jest tak, że pojawia się osoba “inna” od reszty. Być może jest to sposób własnego myślenia, nie pojęty dla innych, nie wytłumaczalny. Należy zaakceptować tę inną długość fali i znaleźć w tym sens i nawet satysfakcję. Przybliża nas to do kolejnej lekcji – satysfakcji z materializmu.
Liczba 8, krok ósmy – satysfakcja z materializmu.
Człowiek musi umieć radzić sobie z materialnymi sprawami, z życiem w najszerszym materialnym tego znaczeniu. Należy nauczyć się żyć i zdobywać coraz to większe możliwości, które przybliżą nas do większego materializmu. Nie może to być jedyny wyznacznik naszego życia ale musi być równie ważny jak cała reszta wewnątrz nas – uczucia, miłość, odpowiedzialność. Żyjemy w świecie teraz i od zawsze gdzie musimy umieć gromadzić pieniądze – ale też je mądrze wydawać, inwestować. Czasami to oznacza nacisk na kupowanie lepszego komputera, samochodu, domu czy wycieczki. – Gdy osiągnie ten poziom być może uda mu się dostrzec, że wolność materialna może oznaczać poleganie na pieniądzach i sprawach materialnych. Niewielu potrafi to zrozumieć, osiągnąć w to Wgląd. Jednostki na pewno są bardziej świadome statusu w odniesieniu do rzeczy materialnych i działają aby zaspokoić tego pragnienia potrzeby. Udowodnić swoją wyższość. Dla innych może być postrzegany jako ktoś sztywny, uparty i zdecydowany. Dążenie do takiej władzy wolności nad wszystkim i wysokim celem materialnym być może pozwoli uświadomić mu ograniczenia jego zdolności lub ograniczenia życia w jego okolicznościach. To ciągła lekcja którą przeżywamy od narodzin.
Liczba 9, krok dziewiąty – humanitaryzm i pomaganie.
To czas na naukę satysfakcji z dawania drugiemu człowiekowi bez żądania niczego w zamian. To jedna z najtrudniejszych życiowych lekcji. Mówimy tutaj o satysfakcji z życia, a w dawaniu bez otrzymywania trzeba przezwyciężyć własne ograniczenia i czerpać satysfakcję w sobie, a nagroda jest czasami niezauważalna. Czasami otrzymujemy miłość, przyjaźń a czasami nie wraca do nas to w ogóle. Należy postawić siebie nad wszystkim przed sobą, dawać dla czystej niepohamowanej przyjemności dawania – ponieważ nauczył się najwyżej satysfakcji z bezbarwności i materializmu. Jednostka daje pomagając innym lub dając siebie w jakiejś formie twórczej ekspresji.
Liczba 11, krok mistrzowski 11 – oświecenie, iluminacja.
Nauka lekcji liczb mistrzowskich jest sztuką samą w sobie. Liczby mistrzowskie istnieją na najwyższym poziomie duchowym, względem liczb pojedynczych. Pierwsza lekcja liczby głównej 11, to działanie nakierowane na rozwijanie intuicji, dostrajanie się do niedostępnych, niepoznanych sił psychicznych względem niższych numerów. W tym kroku należny nauczyć się bycia kanałem przesyłowym informacji otrzymywanych “Z góry” – z samego źródła. Aby osiągnąć stan oświecenia i iluminacji własnego umysłu należy bardzo dobrze operować w życiu innymi krokami. W ten sposób doznajemy oświecenia, inspirujemy innych do brania z nas przykładu, do życia objawionego, szerzącego oświecenie umysłu i samego życia, natury. Czasami będąc młodym uświadamiamy sobie o naszych specjalnych mocach, lecz nie mamy zdolności do sytenzytowania ich na własny użytek lub dla dobra bliźniego. Bywamy niepraktycznymi idealistami, marzycielami zamiast wykonawcami własnego woli i życia. Zawsze jednak gdy umiemy wykorzystać, zrozumieć lekcje z liczb pojedynczych otrzymujemy niesamowitą wiedzę z samego źródła zasilania, która jest dla danej osoby indywidualnie dostrajana. Należy uczyć się żyć z własnymi specjalnymi mocami, umieć odsuwać się od akumulacji materialnej. W ten sposób zrozumiemy potężne siły, które tworzą nas, życie i wszystko na około.
Liczba 22, krok mistrzowski 22 – mistrz kreowania.
Kolejny krok mistrzowski to rozwinięcie potencjału nauk z kroku 11 mistrzowskiego i nadanie tym ideałom konkretnej formy. Ogromna moc dostępna do produkcji na niewyobrażalna skalę – na pożytek ludzi i ludzkości. Potencjał ten w fazie realizacji, jest zdolny do wyczynów przewyższających inne istoty. Jest to pełna świadomość własnego istnienia, własnych sił i możliwości, które w nim tkwią. Czas spędza na nauce tych mocy i ich poprawnym wykorzystaniu, które na samym początku drogi mogły by być w ogóle niezrozumiałe. Często jest postrzegany jako osoba z ogromnym potencjałem z jakiegoś niewyjaśnionego powodu przez inny osoby. Jest to najwyższy potencjał człowieka a jednoczesne najtrudniejszy do osiągnięcia.
Podsumowanie części 2 – interpretacja liczb numerologicznych
Poznaliście lekcje liczb pojedynczych i liczb mistrzowskich w podstawowej numerologii. Liczby są ze sobą powiązane na wiele różnych sposobów. Dla uważnego czytelnia liczby nieparzyste mają nie co inne cechy niż parzyste. Liczby nieparzyste można traktować jako wyłączne odniesienie do jednostki, natomiast liczby parzyste obejmują relacje i przynależność do jednostki do grupy. Nieparzyste odnoszą się do względnie abstrakcyjych pojęć a parzyste do praktycznych spraw – pracy i materializmu. 😉
Chociaż jeszcze to nie wynika z naszych krótkich opisów, niektóre liczby wydają się naturalnie grupować z innymi liczbami, ponieważ wyrażają podobieństwa przedstawionych cech. Dla przykładu 2, 6 i 9 dotyczą różnych aspektów tego, jak ludzie dogadują się ze sobą. Liczba 2 reprezentuję mniej osobisty stosunek ludzi w biznesie lub innej grupowej sytuacji we współpracy z innymi. Liczba 6 reprezentuje relację osób w rodzinie lub w grupie społecznej, w miłości, uczuciach i przyjaźni. Liczba 9 reprezentuję jakość biorącą się z humanitaryzmu – dawania uczucia, czasu i pieniędzy innym bez przejmowania się zwrotem.
C.D.N.