Drugi tom, Formacje, ludzie, idee, obejmuje dwie części. W pierwszej, pióra Anny Mikołejko (UW), został przedstawiony intelektualny krajobraz polskiego spirytyzmu i mediumizmu. W drugiej znalazło się dziesięć szkiców badawczych autorstwa Agaty Świerzowskiej, Anny Mikołejko, Izabeli Trzcińskiej, Przemysława Sieradzana (UG) i Jarosława Tomasiewicza (UŚ), Moniki Rzeczyckiej oraz Renaty Wieczorek poświęconych wybranym postaciom prominentnych polskich ezoteryków działających poza głównymi ugrupowaniami, którzy odegrali ważną rolę w procesie rozwoju ruchów alternatywnej duchowości w kulturze polskiej, zarówno w okresie objętym badaniami, jak i w czasach powojen-nych. Zostały tutaj przywołane sylwetki Mieczysława Geniusza (1853–1920), Józefa Chobota (1875–1942), Wincentego Lutosławskiego (1873–1954), Józefa Świtkowskiego (1876–1942), Agnieszki Pilchowej (1888–1945) i Stefana Ossowieckiego (1877–1944), Franciszka Augustyna Prengla (1899–1944) wraz z innymi astro-logami międzywojnia, a także Jana Hadyny (1899–1971), Włodzimierza Tarły-Mazińskiego (1889–1967), Błażeja Włodarza (1896–1979) i Lucjana Mariana Freytaga (1883–1967). Jak wszelkie tego rodzaju wybory, i ten nie objął całości złożonego i zindywidualizowanego zjawiska polskiego ezoteryzmu, przywołane postacie pozostają jednak reprezentatywne dla polskiej recepcji tego fenomenu kulturowego.